تجربه تعدادی از عوامل استرس زا در دوران کودکی می تواند آسیب های سیستم عصبی مغز را گسترش دهد و منجر به بیماری ها و اختلالات روانی در طول زندگی و حتی مرگ زود هنگام شود
یک مطالعه در ژورنال طب پیشگیری نشان داده که کودکان با در معرض قرار گرفتن به شش مورد از تجارب مضر کودکی
(ACEs)[1] یا بیشتر از آن دچار صدمات جبران ناپذیری می شوند. طی پژوهشی کودکانی که دوبار در خطر مرگ زودرس قرار داشتند با بچه هایی مقایسه شدند که تجربه بیماری نداشته بودند در این مطالعه پرسشنامه ای بود که به 17000بزرگسال داده شد که تاثیرات دراز مدت ACEs را می سنجید :ü
قرار گرفتن تحت آزارهای جسمی و کلامی.ü
داشتن یک مادر تنبیه کننده و شاهد خشونت خانگی.ü
زندگی در یک خانواده با اعضای مبتلا به سوء مصرف مواد یا بیماری های روانی.ü
داشتن والدین از هم جدا شده یا طلاق گرفته.ü
عضو خانواده دارای سابقه کیفری و زندانی بوده.دیوید براون محقق اصلی مطالعه و اپیدمیولوژیست معتقد است برخوردار بودن از شش مورد یا بیشتر از نشانگان
ACEs نزدیک به بیست سال به طور متوسط در مقایسه با افراد سالم و کسانی که تجربه ACEsنداشتند، از عمر انسان می کاهد . این پژوهش نشان دهنده نکته مهمی است که که پیامدهای تروماهای دوران کودکی می تواند در طول دوران زندگی افراد گسترده شود.بسته به موقعیت شما ، به حداقل رساندن عوامل استرس زا در زندگی ممکن است کمی دشوار باشد. وقایع و حوادث قطعی زندگی مثل مرگ در اعضای خانواده، حوادث آسیب زای شدید اجتناب ناپذیر است . علاوه بر این گاه خصوصیت کودکان نیز در رابطه آنان با والدین می تواند اجتناب ناپذیر باشد. برای مثال مادران نوزادان نارس، بیشتر از مادران نوزادان عادی ، از فرزندشان و استرس بچه داری خبر می دهند(م). اگر شما تجربه یک رویداد آسیب زا را در گذشته یا بیماری روانی درمان نشده داشتید، آگاه باشید که می تواند تاثیر عمیقی بر زندگی کودک شما داشته باشد. بنابراین تجارب والدین در دوران کودکی آنها خیلی مهم است.استرس زندگی و گرفتاری های روزمره با کاستن توانایی والدین، بر سازگاری کودک تاثیر سوء می گذارند.تحریک پذیری، غم، نفرت، منفی گرایی مادران افسرده در والدینی که افسردگی بالینی ندارند اما زیر فشارند دیده می شود(م
).همه استرس های دوران کودکی ارتباطی به حوادث تروماتیک ندارند گاهی کودکان ممکن است مضطرب باشند به خاطر نوع ارتباطی که با همسالان خود دارند(کمرویی، سوءاستفاده، زورگویی و ...)مشق شب، انتظارات بیش از حد والدین ، ترس از تنبیه شدن ، روابط پر تنش بین والدین و بسیاری دیگر ؛ در این جا به چند راه حل می پردازیم که می تواند به کاهش استرس های کودکان کمک کند
:ü
بهترین کاری که می توان انجام داد اطمینان دادن به فرزندان با یک گفتگو با آن هاست و اجازه دادن به آنها برای ابراز احساسات شان و پیدا کردن بهترین راه حل از طریق گفتگوی دو طرفه است. بسیاری از استرسورهای دوران کودکی به نحوی از سوی بزرگترها قابل کنترل است.ü
مطمئن باشید که اطلاعات کافی را در مورد گذراندن روز با پرسش از فرزندتان در اختیار دارید، درمورد دوستانش، احساساتش. گاهی بچه ها نیاز دارند تا با کسب اطمینان از طریق دریافت اطلاعات صحیح در مورد راه های کاهش استرس به آرامش برسند.ü
بسیاری از فعالیت های فوق برنامه ای مثل نواختن ساز و شرکت در فعالیت های ورزشی می تواند در غلبه بر استرس ها کمک کند. خصلت بسیاری از کودکان و خردسالان این است که بسیاری از آنها نیاز به زمانی برای استراحت و انجام ندادن تکلیفی آموزشی دارند که می تواند باعث خلاقیت بیشتر و استرس کمتری شود.همچنین کودکان از طریق قوه قوی تخیل و بازی ، خود را با بسیاری از شرایط سازگار می کنند.ü
ترویج تغذیه سالم و ورزش: برای بچه ها و حتی بزرگسالان، تغذیه مناسب و ورزش منظم می تواند یک روش مستمر برای کسب آرامش بیشتر باشد.ü
داشتن یک برنامه منظم، قابل اطمینان به انجام می تواند کمک بیشتری به انسجام احساسات بچه ها بکند. برای این منظور در خانواده تقویمی بر روی دیوار نصب شود و بدین وسیله همه در خانه خواهند دانست که چه برنامه هایی در شرف وقوع است.این باعث می شود کسی از پیش امدن برنامه ها هیجان زده نشود.ü
از مصرف زیاد کافئین و شکر اجتناب کنید:برخی از استرس های زندگی را با اصلاح الگوی غذایی می توان کنترل کرد ؛مصرف زیاد کافئین و شکر می تواند باعث اضطراب زیاد شود. سعی کنید این ترکیبات غذایی را در برنامه های غذایی فرزندتان کم کنید. در صورت شدت گرفتن استرس ها و یا برای پیشگیری از تنش های بیشتر حتما از کمک های روانشناس و یا مشاور بهره ببرید.همچنین ساکنان تهران می توانند برای اطلاعات بیشتر با شماره : 9092301285 تماس بگیرند
.
مربای توت فرنگی