کم خوابی کودکان و دردسرهای آن

کم خوابی در دوران اولیه کودکی ممکن است به رشد علایم بیش فعالی و کم توجهی منجر شود.

پژوهش هایی که در 14 ژوئن در مینیاپولیسِ مینه سوتا در بیست و پنجمین جلسه سالانه انجمن حرفه ای خواب ارائه شده نشان می دهد که مدتِ خوابِ کم ممکن است به گسترش یا بدتر شدن حالت بیش فعالی و کم توجهی در دوران اولیه کودکی منجر شود .

نتایج بر اساس گزارش های والدین نشان می دهد که خواب کم در سنین پیش دبستانی به طور معنی داری باعث بدتر شدن علائم بیش فعالی و کم توجهی در کودکان می شود. مطالعه بر روی نمونه ای به حجم 6860 کودک انجام شد. کودکانی که به گزارش والدین در پیش دبستان کم خوابی داشتند به عنوان کودکان بیش فعال و کم توجه با همتایانشان در مهد کودک مقایسه شدند. اریکا گایلور محقق این پژوهش بر این باور است که یافته ها نشان داده بچه هایی که خواب کافی ندارند ممکن است در معرض رشد مشکلات آشکار رفتاری به شکل پرتحرکی، تکانشگری و مشکلات حفظ توجه، ناتوانی در آرام نشستن قرار بگیرند. بنا به باور نویسنده مشکل کم توجهی و بیش فعالی در قبل از ورود کودکان به مدرسه تشخیص داده نمی شود اگر چه علائمی در سنین پایین قابل پی گیری است؛ مشکلات خواب بویژه ناتوانی در به خواب رفتن، در خواب ماندن و بیدار نشدن در طول خواب به فراوانی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و کم توجهی گزارش شده است. اگر چه جهت یافتن روابط علت و معلولی دشوار است اما مطالعات طولی ممکن است پنجره ای را به سمت تعریف و حل مشکلات پیچیده بگشاید.

برای تحلیل یافته ها از اواج مغزی بچه های پیش دبستانی و مهد کودکی در قالب یک مطالعه طولی به طریق هم گروهی تولد انجام گرفت . داده ها شامل نمونه ای از کودکان هم سن ، منتخب و خانواده هایی که در امریکا زندگی می کردند، بود؛ در این مطاالعه جنسیت ، درآمد خانواده و قومیت کنترل شد. نتایج پیشین بیانگر اهمیت خواب به موقع و زود هنگام کودکان در رشد سالم تر آنها بوده است.